Η πόλη σήμερ’ άδειασε
Βουβή καταραμένη
Τα φώτα μόνο μείνανε
Την γύμνια της ν’ ορίζουν
Φανάρια τρεμοπαίζουνε
Σα δέντρα στολισμένα
Και τα θεριά βουτήξανε
Ασκήμιες σ’ υπονόμους
Αδιάφορες φωνές
Στοίχειωσαν σε γωνίες
Ακόμα όμως τριγυρνώ
Εμμένω να θαυμάζω
Σα ξεχασμένος πρόσφυγας
Σε άλλες συνοικίες
Εκεί που ξέμειναν στιγμές
Σημάδια μιας πορείας
Να αναβιώνουν εποχές
Της αθωότητας μου
9/7/2009
Γ.Μ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου